Aşk

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.


Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler


Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin



Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık


Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı,


Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun oturmuştu


Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti


Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz


Sanki hiç olmamıştı






Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu






Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullular


Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların


Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi ki sevmek


Ki karaköy köprüsüne yağmur yağarken


Bırakasalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti


Çünkü iki kişiydik






Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya


Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız


Seni bir kere öpsem ikinin hatrı kalıyordu


İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük


Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde


Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra


Sonrası iyilik güzellik.










Cemal Süreya